2. ദേവദാരു വീണും മഹത്തുക്കള് നശിച്ചും ഇരിക്കയാല് സരളവൃക്ഷമേ, ഔളിയിടുക; ദുര്ഗ്ഗമവനം വീണിരിക്കയാല് ബാശാനിലെ കരുവേലങ്ങളേ, ഔളിയിടുവിന് !
|
3. ഇടയന്മാരുടെ മഹത്വം നശിച്ചിട്ടു അവര് മുറയിടുന്നതു കേട്ടുവോ? യോര്ദ്ദാന്റെ മുറ്റു കാടു നശിച്ചിട്ടു ബാലസിംഹങ്ങളുടെ ഗര്ജ്ജനം കേട്ടുവോ?
|
5. അവയെ മേടിക്കുന്നവര് കുറ്റം എന്നു എണ്ണാതെ അവയെ അറുക്കുന്നു; അവയെ വിലക്കുന്നവരോഞാന് ധനവാനായ്തീര്ന്നതുകൊണ്ടു യഹോവേക്കു സ്തോത്രം എന്നു പറയുന്നു; അവയുടെ ഇടയന്മാര് അവയെ ആദരിക്കുന്നില്ല.
|
6. ഞാന് ഇനി ദേശനിവാസികളെ ആദരിക്കയില്ല എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടു; ഞാന് മനുഷ്യരെ ഔരോരുത്തനെ അവനവന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ കയ്യിലും അവനവന്റെ രാജാവിന്റെ കയ്യിലും ഏല്പിക്കും; അവന് ദേശത്തെ തകര്ത്തുകളയും; അവരുടെ കയ്യില്നിന്നു ഞാന് അവരെ രക്ഷിക്കയുമില്ല.
|
7. അങ്ങനെ അറുപ്പാനുള്ള ആടുകളെ, കൂട്ടത്തില് അരിഷ്ടത ഏറിയവയെ തന്നേ, മേയിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള് ഞാന് രണ്ടു കോല് എടുത്തു ഒന്നിന്നു ഇമ്പം എന്നും മറ്റേതിന്നു ഒരുമ എന്നും പേരിട്ടു; അങ്ങനെ ഞാന് ആടുകളെ മേയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
|
8. എന്നാല് ഞാന് ഒരു മാസത്തില് മൂന്നു ഇടയന്മാരെ ഛേദിച്ചുകളഞ്ഞു; എനിക്കു അവരോടു വെറുപ്പു തോന്നി, അവര്ക്കും എന്നോടും നീരസം തോന്നിയിരുന്നു.
|
9. ഞാന് നിങ്ങളെ മേയ്ക്കയില്ല; മരിക്കുന്നതു മരിക്കട്ടെ, കാണാതെപോകുന്നതു കാണാതൈ പോകട്ടെ; ശേഷിച്ചിരിക്കുന്നവ ഒന്നു ഒന്നിന്റെ മാംസം തിന്നുകളയട്ടെ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു.
|
10. അനന്തരം ഞാന് ഇമ്പം എന്ന കോല് എടുത്തുഞാന് സകലജാതികളോടും ചെയ്തിരുന്ന എന്റെ നിയമത്തെ മുറിക്കേണ്ടതിന്നു അതിനെ മുറിച്ചുകളഞ്ഞു.
|
11. അതു ആ ദിവസത്തില് തന്നേ മുറിഞ്ഞുപോയി; അങ്ങനെ, എന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന കൂട്ടത്തില് അരിഷ്ടതയേറിയവ അതു ദൈവത്തിന്റെ അരുളപ്പാടു എന്നു ഗ്രഹിച്ചു.
|
12. ഞാന് അവരോടുനിങ്ങള്ക്കു മനസ്സുണ്ടെങ്കില് എന്റെ കൂലി തരുവിന് ; ഇല്ലെന്നുവരികില് തരേണ്ടാ എന്നു പറഞ്ഞു; അങ്ങനെ അവര് എന്റെ കൂലിയായി മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശു തൂക്കിത്തന്നു.
|
13. എന്നാല് യഹോവ എന്നോടുഅതു ഭണ്ഡാരത്തില് ഇട്ടുകളക; അവര് എന്നെ മതിച്ചിരിക്കുന്ന മനോഹരമായോരു വില തന്നേ എന്നു കല്പിച്ചു; അങ്ങനെ ഞാന് ആ മുപ്പതു വെള്ളിക്കാശു വാങ്ങി യഹോവയുടെ ആലയത്തിലെ ഭണ്ഡാരത്തില് ഇട്ടുകളഞ്ഞു.
|
14. അനന്തരം ഞാന് , യെഹൂദയും യിസ്രായേലും തമ്മിലുള്ള സഹോദരത്വം ഭിന്നിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നു ഒരുമ എന്ന മറ്റെ കോല് മുറിച്ചുകളഞ്ഞു.
|
16. ഞാന് ദേശത്തില് ഒരു ഇടയനെ എഴുന്നേല്പിക്കും; അവന് കാണാതെപോയവയെ നോക്കുകയോ ചിതറിപ്പോയവയെ അന്വേഷിക്കയോ മുറിവേറ്റവയെ പൊറുപ്പിക്കയോ ദീനമില്ലാത്തവയെ പോറ്റുകയോ ചെയ്യാതെ തടിച്ചവയുടെ മാംസം തിന്നുകയും കുളമ്പുകളെ കീറിക്കളകയും ചെയ്യും.
|
17. ആട്ടിന് കൂട്ടത്തെ ഉപേക്ഷിച്ചുകളയുന്ന തുമ്പുകെട്ട ഇടയന്നു അയ്യോ കഷ്ടം! അവന്റെ ഭുജത്തിന്നും വലങ്കണ്ണിന്നും വരള്ച! അവന്റെ ഭുജം അശേഷം വരണ്ടും വലങ്കണ്ണു അശേഷം ഇരുണ്ടും പോകട്ടെ.
|